Veel kandidaten hebben nog wel eens een probleem met hun oortje. Of ze krijgen hem niet over hun grote oor , of hij doet zo een pijn (meestal mannen die dat zeggen). Zo ook Wilbur , die had er echt enorm veel problemen mee. Hij vroeg ook een keer of hij het oortje van zijn I-pot mocht gebruiken in plaats van ons oortje maar dat heb ik liever niet. de stekkertjes zijn vaak van een iets andere diameter en dat gaat ten koste van onze zenders.

Toch had ik na lang gezever van Wilbur ingestemd met zijn verzoek om dan tijdens het examen zijn eigen oortje te mogen gebruiken. Hij genoot echt van het vooruitzicht dat hij dan geen last van zijn oor zou hebben.   Nou ja zo’n geluk gun ik iemand dan wel.

Nadat we bij het CBR zijn aangekomen doet Wilbur zijn helm af en zijn oordopje uit. Althans hij haalt wel WAT uit zijn oor maar niet het complete deel wat hij er bij de rijschool wat diep in had gedrukt  x).
Ik was voornemens om Wilbur zijn probleem dit keer te negeren maar dat ging niet lukken !!
“Werner er zit nog iets in mijn oor ” . Ja zal wel Wilbur je kunt ze ook een keer goed schoonmaken , kom op we moeten naar binnen. Pruttelend en bijna jammerend liep Wilbur en de andere kandidaat achter me aan naar binnen. “Werner wanneer ik er tegen aan druk doet het zeer , er zit nog iets in me oor !”.
En ja hoor , het dopje wat hij in zijn oor had gedrukt was door zijn gehoorgang heengegaan en zat tegen zijn trommelvlies. En dat deed gemeen pijn , helemaal toen hij voor test even zijn helm had opgezet waardoor het oor nog wat werd aangedrukt.  Ik haalde mijn zakmes uit me motor en knipte het voor zijn ogen open. “Even stilzitten Wilbur ik ga even een sneetje in je oor maken”. Wilbur stoof bij me weg en keek me verschrikt aan. “Geintje Wilbur , blijven ademen ” .

Maar ik zag geen steek want ik had me bril niet bij me. Het toeval wil dat Kees(motorinstructeur) van rijschool Shultz ook in dezelfde ruimte zat en het schouwspel met een grijns stond aan te kijken.
Dus ik de hulp van Kees ingeroepen en in dezelfde minuut hadden we de complete eerste hulp koffer van het CBR op ze kop gelegd. Toen we een scherpe pincet hadden gevonden dachten we aan de slag te gaan…. Maar daar stond de examinator al voor Wilbur. Nadat we kort het probleem hadden uitgelegd konden we van examen ruilen met de andere kandidaat die ik bij me had. Ik moest Wilbur dus achterlaten in de schoot van Kees (Wilbur lag met zijn hoofd op de knie van Kees) terwijl deze héél voorzichtig met een scherp pincet in zijn gehoorgang begon te peuteren.

Nadat ik terug kwam van het examen bleek Kees toch bijna 20 min bezig te zijn geweest met het oor van Wilbur maar hij was wel verlost van het balletje.   Dus kon Wilbur gelijk als volgende op en pakte hij gretig het rijschooloortje aan. Ook Wilbur slaagde die dag in 1 keer en was hij eindelijk van alle oortjes verlost.