Afgelopen zomer werd ik gebeld door een Surinaamse dame die vroeg hoe hoog mijn motoren waren. Na mijn antwoord dat dat varieert van boekenplank niveau tot grote mensen motor wou ze komen kijken voor een proefles. Ze vertelde door de telefoon dat ze maar 156 cm groot was en het idee had dat ze te klein voor elke motor was.
Ik stelde voor om voordat ze een proefles zou komen doen ze beter eerst even kon komen passen en dat ze dat eventueel in de paskamer kon komen doen….

Die zelfde avond hadden we afgesproken om 8 uur, gelijk na mijn les met een andere kandidaat. Toen ik aan kwam rijden om 10 voor 8 bleek ze al 10 minuten tussen de motoren te hebben gelopen (hoorde ik later van de buren). Nou ze was inderdaad klein maar er kwam een prachtig Surinaams geluid uit die dame, haar lach klaterde om de haverklap door de straat heen. Nadat ik de andere kandidaat had afgerond gingen we passen en dat kon allemaal net, op Babbel althans. Het verdere gesprek vond in de leshut plaats en daar viel ik van de ene in de andere verbazing.

Op mijn vraag of ze motorrijden leuk vond kreeg ik als antwoord: “Nee mijnheer ik vind er niks aan en ook gevaarlijk.” O wat apart maar waarvoor bent u hier dan? “Ik wil mijn partner ten huwelijk vragen op de motor mijnheer!”. Ze bleef me ook maar mijnheer noemen hoewel ik verschillende malen aan had gegeven dat ik liever Werner werd genoemd.
Nou, apart geval dat snappen jullie, dus ik weer vragen of die partner ver weg woont… “Mijnheer, ik heb helemaal geen relatie maar voor het zover is wil ik mijn rijbewijs gehaald hebben want ik wil graag weer trouwen. En mijn vorige partner heb ik per boot gevraagd en nu wil ik het per motor doen”. En dit dan ook allemaal in dat prachtige Surinaams wat jullie er maar een beetje bij moeten denken. En terwijl ze mij doordringend aankeek voegde ze er aan toe “ik ben op zoek naar iemand om mee te trouwen…”

Om te voorkomen dat ik op de kandidatenlijst terecht zou komen riep ik vlug dat ik niet beschikbaar was en daar moest ze hartelijk om lachen want ik kwam ook niet in aanmerking. “Ik ben heel erg lesbisch mijnheer, ik val op vrouwen”. En nadat ik zei dat we dan iets gemeen hadden omdat ik ook op vrouwen viel moesten we een dweilpauze inlassen .

Gelukkig konden we een datum vinden dat we allebei tijd hadden en zo gingen we naar een pleintje aan de voet van het gemeentehuis wat op dat moment in de steigers stond. Na wat eerste mislukte pogingen om weg te rijden reed ze uiteindelijk zelfstandig een groot rondje en we hadden best lol want Sylvia had een erg aanstekelijke lach.

En toen zelfs de bouwvakkers mee begonnen te geinen was het feest compleet. Een van de bouwvakkers floot ook het bekende flirttoontje maar ook die werd getrakteerd op de tekst “haal je maar niks in je hoofd want ik ben lesbisch haha”, dat daar maar vooral duidelijkheid over was.

Eenmaal in de leshut terug komt natuurlijk de vraag of ze er mee door wilde gaan? Ja, dat wilde ze zeker wel maar dan over 2,5 jaar? Ze bleek in de schuldsanering te zitten en dat duurde nog 2,5 jaar….. Dat was een beetje jammer en jullie zullen begrijpen dat ik even moest slikken. Want wat moet je dan met een motorproefles?

Maar als je het positief bekijkt had ik een paar vrolijke uurtjes achter de rug met deze dame en wie weet, over 2 jaar ???