Liever een prent
Ongeveer 6 jaar geleden was er een stel wat samen bij mij lesten in Haarlem. Laten we de namen even op Marije en Mark houden. Ze waren allebei zo rond de 28 en kwamen uit Amsterdam. Al bij de eerste les op de weg gaf Mark aan dat Marije wel wat meer lesjes nodig zou hebben dan hij, maar dat vonden ze geen probleem. Gelukkig maar dacht ik nog. Marije zei hier trouwens niks over, die hield wijselijk haar mond.
Elke les kwamen ze naar Velserbroek met een Audi TT die Mark helemaal zelf had opgeknapt. Hij was zo trots als een pauw met die bak en mega zuinig met die kar. Voor de rijschool was een deel parkeerplaats alléén voor vrachtwagens en dat deel was overdag bijna leeg, dan zijn de truckers immers rijden nietwaar?
En Mark zette elke keer zijn auto juist in dat gebied waar hij niet mocht staan , omdat de TT dan lekker bij andere auto’s weg was dus weinig kans op schade maar veel kans op een bekeuring.
Er werd toen veel gecontroleerd en Mark werd ook elke keer weer door iemand van de rijschool geattendeerd op het risico. Maar Mark had liever een prent dan een deuk en dat lukte dan ook. Twee maal een bekeuring en geen deuk. 😎
Even terug naar de les ervaring met dit getrouwde stel. Marije reed eigenlijk vanaf het begin af aan beter dan Mark en dat vond Mark best lastig. Steeds kreeg Marije de complimentjes en hij de aanwijzingen wat beter kon. Tuurlijk gaf ik Marije ook wel eens een aanwijzing en Mark een complimentje maar jullie snappen het probleem. Feitelijk had Mark meer lessen nodig dan ze meissie maar daar wou ie niet aan. En wat ik al een tijdje aan zag komen gebeurde dan ook. Marije was een bijzonder diplomatieke dame die het karakter van haar kerel kende als geen ander. Dus vroeg ze na een les of 6: “Werner zou ik wat extra les kunnen krijgen want ik voel me toch niet zo zeker” 😯 Mooi hé zoals die meid dat oploste . Mark haakte daar gelijk op in met de woorden: “Ja weet je , ik voel me zeker genoeg maar ik doe die lessen wel even mee voor de gezelligheid”. Ja duuhhh, maar ik hield natuurlijk mijn mond….
Gelukkig konden we met deze oplossing nog wel flink aan de weg timmeren zodat dat de kansen zou vergroten voor beiden. Ze gingen ook achter elkaar het verkeers examen doen op dezelfde middag, iets wat van mij niet had gehoeven.
Marije als eerste , wat een heerlijk examen was dat. Zooo naturel en goed inzicht in het verkeer. Cum laude die slimme meid. En ja hoor, Mark dus ff niet geslaagd. Zwaar teleurgesteld in alles en iedereen behalve zichzelf dropen we weer af richting de rijschool. Marije zat stilletjes te genieten van haar motor succes.
Mark en ik konden enkele weken later weer samen aan de bak want er was wel een wachttijd voor CBR examens dus daar zat wat tijd tussen. Marije kwam niet meer mee naar de les wat ik wel jammer vond, alleen met Mark lest toch wat anders…
Hoewel hij nu wel wat opener stond voor bepaalde tips dus dat was een goede ontwikkeling. Mark slaagde de 2e keer alsnog voor het rijbewijs A wat volgens hem de eerste keer al zo had moeten zijn….
En nu konden ze gezellig samen de weg op zonder de Audi TT, scheelt een hoop prenten vermoedt ik 🙂 .