Verhalen van een motorinstructeur

Duim omhoog

Het is al weer een tijdje geleden dat ik Femke op les had. Iemand die vanuit West-Friesland kwam naar Haarlem kwam omdat daar “zo goed wordt les gegeven ” , dit zijn dus niet mijn woorden beste lezers. Nou ik heb les gegeven dat het vuur ervan afvloog maar inmiddels was ze 2x gezakt . Ze had bijzonder veel moeite om de motor onder controle te houden en wist elke keer wel een laag putje of kuiltje te vinden waardoor ze met haar korte benen niet meer bij de grond kon. Zo viel ze elke les wel 1 of 2 keer met een charmante zwaai ondersteboven. Ze heeft bijna 30 uur bij me gereden en ik was langzamerhand wel een beetje door me oplossingen heen. Dat Femke dat volhield verbaasd me nog steeds. Inmiddels waren we aan het 3e examen begonnen en weer stond ze te schudden van de zenuwen. na 10 meter te hebben gereden lag ze weer op haar kant…… Ik haar weer op de motor gezet , moed ingesproken en daar gingen we weer. En echt waar !!!! Het ging beter , althans nog niet helemaal voldoende maar een van haar beste ritten. Voor Femke was dit een triomf die ze wat verkeerd uitlegde……. Haar man was ook bij het CBR en die stond op de parkeerplaats te wachten op haar terugkomst. Dit keer bleef ze rechtop en onderwijl we op weg waren naar de CBR ruimte stak ze haar duim al op naar haar man ?! Ik was wat verrast maar lag het gebaar uit als “ik ben blij dat ik terugben “. Eenmaal binnen kreeg Femke wederom te horen dat het niet voldoende was en dit kwam aan als een mokerslag. Ik herinner me nog dat ze zei: “ik herken mijzelf niet in de uitslag van dit examen en ga hier niet mee akkoord “. Maar ja , jullie begrijpen wel dat dat de uitslag niet doet veranderen. Op weg naar de deur van de CBR ruimte barstte Femke in tranen uit en viel door de deuropening in de armen van haar man.

Lekker op de motor door Amerika

Maar deze dacht dat ze zo emotioneel was omdat ze eindelijk geslaagd was !!!! Die riep de hele tijd dingen als “nou moppie huil maar lekker het is allemaal achter de rug ‘en “kunnen we volgende week lekker op de motor door Amerika “. Ja hij had immers die duim gezien die ze opstak ! En Femke was zo hyper dat ze geen lettergreep uit haar strot kreeg en hij maar troosten met de verkeerde woorden midden in de wachtruimte. Ik probeerde hem achter de rug van Femke om nonverbaal duidelijk te maken ( keel afsnijbeweging) dat ze was gezakt maar ik kreeg geen oogcontact zo druk was hij met zijn moppie. En toen ze eindelijk genoeg lucht had verzameld zei ze “IK BEN GEZAKT EIKEL , DAT SNAP JE TOCH WEL ALS IK ZO STA TE JANKEN !!! “. Ik ben in sluipgang vertrokken want ik vermoedde wie de volgende eikel zou zijn……… Uiteindelijk is ze de 4e keer wel geslaagd , gelukkig . Dit was trouwens de enige keer bedenk ik nu dat ik een kandidaat niet terug heb laten rijden op de motor. Deze heb ik later met een andere kandidaat opgehaald.